پشتیبان سلامت آرنا

تعريف: تشخيص ناهنجاري هاي اسکلتي و عضلاني اي که به علت ضعف و يا کوتاهي عضلات ، عادت هاي غلط در نحوه استقرار اندام ها، حمل ناصحيح اشياء، توارث ، بيماري ها و … ايجاد شده و باعث تغيير شکل اندام ها شده اند.
هدف: تشخيص، اصلاح و بازراستايي ناهنجاري هاي ايستا و پويا
ابزار اندازه گيري: فوت اسکنر، اسکوليومتر، کايفومتر، کوليس، صفحه شطرنجي، پديوسکوپ، مترآنتروپومتري و نواري، گونيامتر، اينکلاينومتر

تعريف: اين تست به تشريح ترکيبات بدن بر حسب عضله، چربي زيرجلدي، چربي احشائي، آب و ديگر عوامل در رابطه با آمادگي تندرستي مي پردازد.
هدف: بررسي تناسب ميزان عضله، چربي و آب بدن و توصيه هاي لازم جهت برقرار تعادل در ترکيبات بدني به منظور افزايش سطح سلامت و تندرستي.
موارد قابل اندازه گيري: ميزان توده چربي، ميزان توده عضلات، مقدار آب بدن، توده بدون چربي، شاخص توده بدن، درصدچربي، نسبت کمر به لگن، سطح چربي احشائي(چربي هاي داخل حفره شکمي)، ميزان متابوليسم پايه، امتياز تناسب اندام و ساير اندکس هاي مرتبط .
ابزار اندازه گيري: دستگاه InBody – قدسنج SECA

تعريف: استقامت قلبي تنفسي به عنوان مهمترين شاخص سلامت جسماني شناخته مي شود زيراکه ظرفيت هاي هر دو دستگاه قلبي – عروقي و دستگاه تنفسي در مجموع توان و کارايي فرد را تعيين مي نمايند و سلامت اين دو بخش مستقيماً در ارتباط با سلامت عمومي بدن مي باشد. با انجام آزمون هاي مربوطه شما مي توانيد علاوه بر حصول اطمينان از سلامت اين دو دستگاه، از وضعيت ظرفيت هاي عملکردي آنها نيز آگاه شويد.
هدف: تعيين ظرفيت هوازي افراد در ارتباط با سلامت عمومي بدن توسط آزمون هاي سنجش ظرفيت هوازي(بروس، پله کوئين، راکپورت)
موارد قابل اندازه گيري: حداکثر اکسيژن مصرفي (VO2max)
ابزار اندازه گيري: تردميل آزمايشگاهي، دوچرخه ثابت، ضربان سنج، پله کوئين و پرسشنامه

تعريف: آگاهي از حجم ها و ظرفيت هاي ريوي در تشخيص نارسايي هاي پنهان دستگاه تنفسي نقش مؤثري ايفا مي کند. با انجام آزمون هاي مربوطه به شکل کاملاً غيرتهاجمي و بي خطر نارسايي هايي از قبيل انسداد مسيرهاي هوايي در ريه ها، کمپليانس نامطلوب بافت نرم ريه ها، ضعف عضلات تنفسي، ناهماهنگي عصبي عضلاني و … قابل تشخيص خواهند بود.
هدف: بررسي حجم ها و ظرفيت هاي ريوي در ارتباط با فاکتور هاي سلامت
موارد قابل اندازه گيري : ظرفيت حياتي بافشار (FVC) ، حجم بازدمي فشاري در يک ثانيه(FEV1)، FEV1/FVC
ابزار اندازه گيري: اسپيرومتري

تعریــف: در ایــن بخــش دو عامــل قــدرت و اســتقامت عضلانــی کــه بــه طــور مســتقیم بــر کارآمــدی فــرد در انجــام امــور روزانــه چــه در محــل کار و چــه در زندگــی شــخصی اثرگذارنــد مــورد ارزیابــی قــرار مــی گیرنــد. اهمیــت ایــن عوامــل در مشــاغلی کــه نیازمنــد فعالیــت بدنــی بــالا هســتند بــه شــکل واضح تــری مشــاهده می شــود. ضعــف ایــن عوامــل بــه شــکل خســتگی های زودرس و دردهــای مفصلــی دیــده می شــود. بــا اســتفاده از تجهیــزات پیشــرفته و درکمتریــن زمــان ممکــن ایــن عوامــل قابــل ارزیابــی مــی باشــند. هــدف: تعییــن میــزان ضعــف عضــلات در حــرکات و Hand grip testروزمــره توســط آزمــون هــای Sit-up test

مــوارد قابــل انــدازه گیــری: قــدرت مطلــق بــه کیلوگــرم ، تعــداد تکــرار در آزمــون دراز ونشســت

ابــزار انــدازه گیــری: دســتگاه قــدرت ســنج
Sit-up testدســتی، قــدرت ســنج تنــه، دســتگاه

تعريف: انعطاف پذيري يا جنبش پذيري به عنوان ظرفيت عملي مفاصل در حرکت کردن در طول دامنه حرکتي کامل تعريف شده است. توانايي حرکت در تمام دامنه حرکتي يک مفصل از عوامل اساسي براي انجام بهتر کارهاي روزمره و فعاليت هاي ورزشي است. زماني که انعطاف پذيري مفاصل محدود شود، به هنگام حرکت در مفاصل احساس درد و کوفتگي بوجود مي آيد.

هدف: بررسي انعطاف پذيري مفاصل بدن به عنوان يکي از عوامل چهارگانه آمادگي جسماني

موارد قابل اندازه گيري: اندازه گيري طول عضلات همسترينگ، دوقلو، نعلي و بازکننده هاي ستون فقرات

ابزار  اندازه گيري: دستگاه انعطاف پذيري ولز

تعريف: بسياري از آسيب ديدگي ها بر اثر از دست دادن تعادل در هنگام حرکت و فعاليت در طول روز به وقوع مي پيوندند. يکي از دلايل آسيب هايي همچون پيچ خوردگي ها، شکستگي ها، پارگي هاي عضلاني و ليگامنتي و … که همگي موجب ازکارافتادگي فرد مي گردند، فقدان تعادل مناسب است. انجام آزمون هاي تعادلي که با پيشرفته ترين دستگاه در اين زمينه صورت مي پذيرد شما را از وضعيت تعادل خود در حالت هاي ايستا و پويا آگاه مي سازد.

هدف: پيشگيري از آسيب هاي ناشي از برهم خوردن تعادل نظير: پيچ خوردگي مچ پا و زانو ، شکستگي ها و …

ابزار  اندازه گيري: تعادل ايستا توسط آزمون استورک و تعادل پويا توسط آزمون Y اندازه گيري خواهد شد.

تعريف: قابليت تغيير مسير حرکت، تغيير وضعيت بدن و يا هر دوي آنها و داشتن عکس العملهاي مناسب که در حداقل زمان و با مهارت، دقت، تعادل و سرعت انجام مي شود را چابکي گويند. چابکي يکي از عوامل بسيار ضروري براي ورزشکاران و مجموعه اي از عوامل جسماني ديگر از قبيل سرعت، سرعت عکس العمل، قدرت و هماهنگي و تعادل است. بنابراين فرد چابک بايد کليه عوامل جسماني فوق را در حد قابل قبول داشته باشد. با اين حال مي توان گفت که چابکي در ورزشها و عملکردهاي مختلف ورزشي متفاوت بوده و ورزشکار در هر حرکت ورزشي به بعضي از عوامل جسماني احتياج بيشتري دارد. به طور مثال يک مشت زن بايد با چابکي خويش را از ضربات حريف مصون دارد او در اين عمل با سرعت عکس العمل خويش از ضربات حريف مي گريزد و يا يک وزنه بردار نيز بعد از آنکه در شروع حرکت خويش وزنه را تا حد مطلوب بالا کشيد با چابکي خويش که در اين حالت بيشتر شامل سرعت حرکت و سرعت تغيير مسير است زير وزنه قرار مي گيرد.

آزمون سنجش چابکي:

تغيير جهت در کمترين زمان : آزمون مربع

تغيير وضعيت بدن در کمترين زمان: آزمون بورپي

تغيير جهت + تغيير حرکت در کمترين زمان: آزمون رفت و برگشت در 9 متر ، آزمون ايلينويز

تعريف: توان در آمادگي جسماني به بکارگيري حداکثر نيرو درحداقل زمان گفته مي شود. توان بالاترين مرحله اعمال قدرت در عضله مي باشد. توان بالا در اغلب رشته هاي ورزشي و همچنين در  فعاليت هايي که نياز به عکس العمل سريع و بالايي دارند نظير آتشنشانان و امدادگران ضروريست.

انوع توان و نحوه سنجش:

1. توان بي هوازي بدون اسيد لاکتيک: به نام توان انفجاري خوانده مي شود و توسط آزمون پرش عمودي يا سارجنت اندازه گيري مي شود.
2. توان بي هوازي با اسيدلاکتيک: توسط آزمون استاندارد وينگيت اندازه گيري مي شود و شامل بررسي توان اوج، توان متوسط و شاخص خستگي مي باشد.

داشــتن تعــادل عاطفــی و ســازش اجتماعــی، احســاس راحتــی و آســایش، فقــدان بیمــاری روانــی، یکپارچگی شــخصیت و شــناخت خــود و محیــط. هــدف: بررســی وضعیــت کنونــی فــرد از نظــر روانــی و مقایســه آن بــا معیــار هــای اســتاندارد مــی باشــد. آزمــون هــای قابــل انــدازه گیــری در ایــن بخــش شــامل پرسشــنامه هــای معتبــر مــی باشــد.

آزمـون ضــربان قلـب درازکـش- ايـستاده

هدف: هدف از اين آزمون نظارت بر سلامت عمومي ورزشکار است. از آنجا که ورزشکاران در تمرين و رقابت تحت فشار هاي جسماني و رواني زيادي هستند، آگاهي از وضعيت سلامت عمومي آن ها ضروري است.

ارزيــابي ســلامت تغــــذيه اي

سلامت تغذيه اي يکي از ارکان سلامت عمومي است که عدم توجه کافي به آن منجربه مشکلاتي همچون کمبود وزن، اضافه وزن، سوء تغذيه، پوکي استخوان، ناتواني در اجراي امور روزانه و … مي شود. بررسي نوع و ميزان مواد غذايي مصرفي مي تواند در جلوگيري از ايجاد و يا درمان مشکلات مذکور مؤثر باشد.